Schaduwkus, 2012, schets

Bagage

Alles blijft, niets gaat verloren, denk je.
Het wordt hooguit een geheim. Je beschermend masker maakt je
vrij. Het onheil rond je huis krijgt geen kans. Je noteert en regi-
streert zo mogelijk alle geluiden onderweg. Soms lijkt het dat je
bagage steelt van het alledaagse. Dat mag.
Dan kniel je ineens uit dankbaarheid. Je zit daar gewoon, tranen
stromen over je wangen. Tranen staan tussen je woorden en ge-
dachten, zij banen een weg. Vaak verschijnen daarna verborgen
boodschappen. Je hoofd raakt vol. Vol massieve keien en die
keien zitten op hun beurt weer vol reusachtige steenblokken.
Je voelt je zware hoofd neerknakken.
Dan wordt het tijd om je hart open te breken. In een tijdlus
van tien seconden verandert je leven. Je weet weer wat goed
voor je is. Je wacht wellicht een goed gesprek af. Je kan weer
verstrooid denken. Je gezondheid is niet meer een verloren
voorwerp. Je skelet is sterk, geheel van edelmetaal.
Kortom: je leven is meer dan een trillend moment.
Je laat geschenkjes achter.

Kamermeisje, 2013, boek 112, pagina 11

Stem, tegenstem

natuurlijk,
ik wacht af,
ze is de moeite waard

haar rok,
korter dan mogelijk,
verward wellicht lichtelijk

tussendoor
kwam aangewaaid
laat zich groeten

vragen
zijn slimmer
dan uitspraken

vraag dan
ik ben leerling
zonder beperking

de vinger
streelt, duwt
knietjes knikken

het wankelmeisje
dooft de droom
ze was er op gekleed

Romance in Holland, 1995, tekening, 50 x 65 cm

Kunsthoofd

Iemand schreef dat kunst het verborgene zichtbaar maakt.
Het getekend of geschilderd beeld laat een snaar trillen, lift in het
hoofd mee.
Dan zou ik zeggen, gelukkig maar, iets wat vreemder is dan af
verdient een gouden spijker aan een blanke muur. Bij kunst gaat
het om de reis, niet de bestemming. Lastig is het hoofd van de
kunstenaar, er zitten zwanenhalzen, jonge meisjes en technische
snufjes in. Die vervagen het beeld.
Maar als een werk lukt en naar buiten treedt, als het atelier op
locatie gaat, als het museum het moment isoleert, dan bestaan
de dingen zoals de kunstenaar bestaat als de theepot na de thee.
Kunst is een soort beheersing van de tijd, geen spel.
Kunst is een kleedje wat je af en toe uit moet schudden.
Ook: iedere kunstenaar die vroeg sterft wordt behoed voor verval
en herhaling.
Ik bedoel maar: een werk is het mooist als het op weg naar af is.