Geslepen maan, 2016-2015, bewerkte foto

Begin of eind?

De maan slijt en daarmee is alles gezegd.

Zo zou het kortste verhaal kunnen volstaan, als een anekdote zonder
toelichting zijn ware schoonheid verborgen houdt.
De gebeurtenis kan namelijk wel zo gebeurd zijn.
Het was te kort om op te tekenen. De enige die het verhaal kent
is de maan met het gesleten hoofd.
Waarschijnlijk wil zij uit schaamte niets laten weten.
Misschien wil zij zo interessant overkomen en ons in de waan laten
dat er heel wat te vertellen valt.
Misschien weet zij dat het einde en het begin van de dingen geen
begrenzing kent. Nooit niet. In het begin is in sommige gevallen al
een einde, een einde is in sommige gevallen al een begin.
Hoe zou je dat proces kunnen kennen?
Misschien denkt de maan wel: Wat buiten de dingen ligt, wat aan de
zaak vooraf ging, dat is mij niet bekend. Dat kan.
In dat geval wil ik haar feliciteren, want dan ligt niets vast en is
alles mogelijk.
Dit alles dacht ik bij volle maan. Ik kon niet slapen.