Duits hout, 2016-2007, bewerkte foto

Doorbomen

Die avond hadden de honden stemmen als gebarsten violen.
Zij gaven het verdriet geen ruimte, ze lieten het vooral niet dichterbij
komen.
Honden zijn verstandiger dan mensen.
Mensen mompelen liever veel in zichzelf en denken dan dat alles zo
opgelost is.
Ze praten over de dood als ze het leven bedoelen of vragen om een
borrel en krijgen dan een ijsje. Een paar mensen denken dat ze iets
van een hond hebben, die zitten graag op de grond, houden van
worst. Als ze te lang blijven zitten slaan ze ongezond groen uit.
Dit is natuurlijk alleen maar een theorie.
Andere mensen zeggen me dat ik niet van hier ben. Dat is uiteraard
niet waar: ik zweet, probeer af en toe te praten en tril geregeld.
Ik bevind me op goede grond, met veel zonneschijn in mijn hart.
Ben geboren op Duitse grond.