Idee bij een geel werk, 2014, computertekening

Blauw, rood, geel

Ik had vanmorgen een paar bezoekjes af te leggen, maar om de
telefoon niet te verlaten bleef ik toch maar thuis. Zij zou vast bellen.
Als zij wist hoe zwaar het was om één dag niets te horen, nul geluid,
dan zou ze niet nalaten me elke dag te bellen. Vijf minuten was voor
mij meer dan genoeg.
Dan moet ze me ook beloven dat ze niet langer slecht voor me zal
zijn. Zij kan heel goed onnodig wreed doen door mij te verwaarlozen
en dat is heel slecht voor mijn lever, want dan ga ik drinken.
Kortom uit jaloezie ben ik zomaar woest en dat weet ze al te goed.
Ik ben subiet ziek en misselijk en denk:  misschien heb ik haar wel
geïrriteerd en nu belt ze niet meer. Dan helpen zelfs die mooie verzen
van mij ook niet meer.
Haar liefde voor mij kent geen geduld, alles moet direct en vooral als
het haar uitkomt. Dus laat ze me vaak lijden. Ik vind het verschrikkelijk
en kan geen enkel medicijn vinden wat helpt.
Eigenlijk moet ze doen wat ik wil.
Was het alvast maar zover.
Intussen omhels ik haar stijf in mijn dromen.
De woede van de jaloezie blijft nog even branden.
Ik besta uit blauw, rood en geel. Vooral veel geel, daaromheen is het
meestal onbestemd grijs.