Tunnel of love, 1997, tekening, 100 x 80 cm

Als er drie mensen zijn

Een vlindervrouw was bijzonder onverzadigbaar. Dat kan.
Aan ieder oor hing wel een andere man.
Het was een wonder dat ze het aankon en ze bleef ook nog
eens fris.
Soms werd haar man wat jaloers en schold haar dan uit voor
lolliebij of de wereld zal jouw leegte vullen met lubrieke snot-
eieren…Het deed haar niets, ze veranderde niet een spat.
Zijn gescheld was veel te beleefd voor haar. Ze bleef irritant
glimlachen. Bovendien hield iedereen van haar en roemde haar
schoonheid: zij was beslist een groot, esthetisch genot.
Haar kwaal was dat ze vaak en veel belde. Dan dronk ze bij dat
lange gesprek met gemak een hele fles wijn leeg zonder dat de
ander er iets van merkte. De woorden stroomden als vanzelf uit
haar mond en klonken nooit dubbel of gehaast. Pas als de ander
per ongeluk ging geeuwen baalde ze en hing snel, verveeld op.
Dan ging ze daarna naar het café op de hoek. Vaste prik.
En als er drie mensen waren begon ze snel te dansen.
Totdat haar innerlijke telefoon weer rinkelde.