Leeuwarden:
Passie
Gedachten veranderen het licht als kattenogen.
Het zijn aangename oorsuizingen.
De kwikzilverachtige muziek stroomt zorgvuldig gekozen voort.
Losgeknipte ideeën drijven boven het losse zand, verrassen
keer op keer.
Het is alsof de tijd even voor altijd valt, alsof niets nog is
begonnen.
De zee ruist zichzelf vooruit. Ogen zijn nooit vermoeid in de
schemering. Dobbelstenen vallen altijd op de zes.
Ik roep mijn naam om niets te verliezen.
Groningen:
Door de jaren heen:
